خیلی خوب لباس پوشیده بود ... مانتویی گشاد ... شلوار خوب و مناسب حتی ساق دست هم دستش کرده بود اما موهایش بیرون بود ... حتی یک ذره آرایش هم نداشت ... خیلی هم سنگین راه می رفت و با نامحرم صحبت نمی کرد اما پوشاندن مو را واجب نمی دانست...

حجاب و حیا، دو عنصر زیبنده ظاهر و باطن انسانها همچون سدی محکم و قلعه استوار، افراد را از تهاجم های نفسانی و گزند خواسته های شیطانی مصون نگه می دارند. انسان چه از جنس زن باشد یا مرد، اگر به ماهیت و گوهر درونی خود واقف باشد، این گوهر حیا و حجاب اوست که می تواند مانع دژخیمان شیاطین و تسلط و بهره کشی جنسی دیگران باشد.

 یکی از مهم‌ترین ابزارهای شناختی و معرفتی انسان، چشم است. با این همه، همین چشم نیز ممکن است به یکی از مهم ترین ابزارهای شیطانی تبدیل شود و بیشترین آسیب را به انسان و خوشبختی فردی و جمعی او بزند. انسان همان طور که نسبت به خود مسئول است و باید پاسخگو در پیشگاه خداوند باشد، نسبت به اعضا و جوارح خود نیز مسئول است. همین مساله موجب شده تا احکام خاصی درباره هر یک از اعضا و جوارح در اسلام مطرح شود.
نویسنده در این مطلب به مساله نگاه و نظر در اسلام و حدود و مرزهای آن براساس آموزه‌های قرآنی پرداخته است. از نظر نویسنده عفت اجتماعی یکی از مهم ترین مباحث درحوزه نظر و نگاه است که لازم است به این حوزه توجه ویژه‌ای مبذول شود.
مسئولیت انسان در قبال اعضا وجوارح
انسان در میان آفریده‌های الهی به سبب ویژگی‌هایی چون علم، اراده، اختیار، قدرت و مقام خلافت، دارای مسئولیت‌های گوناگونی در قبال خود و دیگران است. یکی از مسئولیت‌های انسان در قبال خود و جوارح و اعضایش است. این بدان معنا خواهد بود که هر شخصی می‌بایست رفتاری ویژه را در پیش گیرد که به عهده او گذاشته شده و این گونه نیست که آزادی اثبات شده در چارچوب قدرت و اراده و اختیارش، مطلق باشد، بلکه در چارچوب محدودیت‌های عقلانی و وحیانی است.

 این فریاد حجاب است که به زبان بی‌زبانی، گوش ناپاکی‌ها را کر می‌کند و نسل آن‌ها را به انقراض می‌کشاند.

حتماً شما هم جزء آن دسته افرادی هستید که برای وسایل و اشیائی که در اختیار دارند ارزش قائل بوده و از آنها به خوبی استفاده و مواظبت می نماید، چرا که خیلی از امکانات و وسایلی که در زندگی بدست آورده ایم با صرف هزینه های فراوانی بوده است؛ و لذا  به حکم عقل نگهداری صحیح از آنها کار پسندیده ای است.

بیست و یکم تیرماه سالروز قیام مردم مشهد علیه کشف حجاب به عنوان روز عفاف و حجاب نامگذاری شده است. روزی که دژخیمان رضاخان مردم معترض به کشف حجاب را درمسجد گوهرشاد به خاک و خون کشید.در دوران کشف حجاب، بسیاری از بانوان که نمی خواستند بدون حجاب خارج شوند، در خانه ها ماندند و عده ای فقط شب ها رفت و آمد می کردند و در برخی خانه ها به ناچار حمام ساخته شد. کسانی هم که امکانات بیشتری داشتند، فرار را بر قرار ترجیح دادند و ترک دیار کردند.سال‌هاست که از کشف حجاب رضاخانی می‌گذرد؛ زمانی که حجاب و نجابت زن ایرانی توسط مزدوران و ماموران استعمار غرب هتک گردید. اما دیگراین روزها مقاومت بانوان با حجب و حیای ایرانی حال و هوای آن روزها را ندارد! انگار جبر زمانه و تاثیرگذاری بر تفکر و اندیشه‌ها از زور باطوم و اسلحه بیشتر بود و زنان محجبه سرزمین دست بستگان زنده به گور، همان دست بستگان سبکبال که به تازگی از اقیانوس خاکی نینوا بازگشته‌اند، یکی یکی یادشان می‌رود که نفس‌های حبس شده با اکسیژن خالص خاک برای مبارزه با همین باطوم‌ها و اسلحه‌های رضاخانی در دل خروارها خاک مدفون شده‌اند!

انسان موجودی است که باورها و تفکر او در رفتارش نمود مستقیمی دارد به همین دلیل نمی‌توان در جامعه بی‌حجاب و با آرایش‌های نامناسب ظاهر شد و انتظار داشت که دیگران تصور کنند ما